Dol-fijn van een rots afgesprongen!

Zo het waren weer heerlijke vrije daagjes! Donderdag hemelvaart en vrijdag was de opvang ook dicht, dus...lang weekend! Donderdag ben ik met Marianne, Do, Antje en Jelda ( op bezoek, vriendin van Marianne ) naar Playa forti gegaan. Daar is langs de kust een hoge rots, wat inmiddels een echte beroemde springplek is in Curacao. Boven op de rots staat een leuk restaurantje, een beetje a la Jaantchies, met allemaal suikerdiefjes en veel planten.

We kwamen aangereden, staat de hele parkeerplek vol met Leger auto's. Ojeej! Bleken zij ook een oefening daar te hebben. We liepen langs alle mariniers even naar het puntje om te kijken waar we nu eigenlijk hebben beweerd vanaf te gaan springen. SLIK! Best hoog! Hum.....na een aantal mariniers er vanaf te hebben zien springen hebben we het ons maar even gemakkelijk gemaakt en zijn een drankje gaan drinken, even niet denken dat je straks die rots af moet... Maar wat gebeurt er, Wouter een vriend van ons was er ook, zij kwamen naar boven en hadden net gesprongen. Een vriend van Wouter zat wat moeilijk te ademen en te kijken. Dus ik vroeg wat er gebeurt was. Bleek hij helemaal verkeerd terecht te zijn gekomen, op zijn rug. Door de harde klap heeft hij even bewusteloos in het water gelegen. Uiteindelijk hapte hij naar adem en kon nog naar de kant zwemmen. Hij had nu heel erg last met ademen en zei dat ie nu naar de auto ging om rustig te liggen.....

ok....nu moeten wij dus nog...Na vele instructies van ervarene springers, zoals recht sringen, niet naar beneden kijken, lichaam strekken, armen langs je lichaam en je voeten ook gestrekt houden, trokken we onze kleren uit. Marianne en Jelda gingen samen. het ging erg snel, even snel op de foto en daar gingen ze, naast elkaar! toen ze boven kwamen hoorde je alleen: AUW mijn kont! Daar sta je dan. Antje wilde niet meer, dus ik ging alleen.
Ik kreeg vele aanmoedigingen van de mariniers, tja dan kan je natuurlijk niet op je laten zitten. Dus na een paar keer heen en weer lopen, de spanningen gierden door mijn lijf, dacht ik even niet na en rende er maar op af en sprong!

Maar....AUW! Wat deed de sprong zeer bij mij. Ik voelde een harde klap in mijn nek en schouders. Ik kwam boven en moest even kijken of ik in orde was. Ik kon nog zwemmen en ademhalen moest even op gang komen, deed wat zeer. Ik had pijn in mijn nek en schouder. Maar schreeuwde toch mooi even dat ik het had gedaan, joepie! Haha! We zijn terug gezwommen en ik probeerd mijn nek een beetje te strekken. Uiteindelijk heb ik twee dagen last van mijn nek gehad, en nu heb ik nog steeds last van mijn schouder....tja je moet er wat voor over hebben....het was wel te gek! het gevoel dat je in de lucht zit, even helemaal vrij, al de kriebels en die kick die je ervan krijgt! Het rare was dat ik gewoon kaarsrecht naar beneden ging, maar ben op het laatst naar achter gaan leunen. Heel raar. Gelukkig is het goed afgelopen, ik zal ook niet meer springen hier, dus thuisfront geen zorgen haha.

Zaterdag hebben we lekker dagje op Porto Marie gelegen. 's Avonds hebben we meegedaan met een volleybal toernooi van Mambo Beach. We hadden een leuk team, Marianne, Do, Antje, Ik, Wouter, Wietse en Feiko. We heette 'Vinger aan de pils'. Haha, erg mooie naam, de pilsjes gingen ook lekker door de vingers. Het spelen ging in het begin super, maar helaas de laatste wedstrijden werden steeds minder. Er zat denk ik te veel pils aan onze vingers...Wel erg gelachen!

En op zondag heb ik me erg verheugd, mijn droom is uitgekomen: ik heb met dolfijnen gezwommen! Wauw ik ben helemaal weg van ze! Het was een mooie aanbieding, ipv 150 dollar betalen stagiaires en locale mensen 150 gulden. Dit is 1 x in de maand. Dat had ik er wel voor over! We gingen uiteindelijk ook met zijn vieren, Do , Antje, Marianne en ik. We werden met een groep van 6 in het water gelaten. Met flippers aan. We kregen instructies dat je rustig moest zijn, je handen voor je te houden en geen gekke bewegingen te maken, hoe rustiger je bent hoe eerder een dolfijn naar je toe komt. Eerst gingen we rustig in het water zwemmen en wanneer je zwom kwamen de dolfijnen vanzelf naast je zwemmen. Je mocht ze aanraken. Wat voelden ze grappig, net rubber! En wanneer ik ze in hun ogen aankeek werd ik helemaal week...haha. Hierna mochten we met zijn allen naast elkaar staan en de buitenste, w.o. ik, moesten onze handen voor ons op het water houden en op het water spetteren, de dolfijnen kwamen daarop afzwemmen en zetten hun neus tegen je hand. Daarna deden we onze handen omhoog en de dolfijn kwamen uit het water omhoog! Echt te gek. Daarna hebben we het nog eens gedaan en moesten we met onze vingers heen en weer, toen gingen de dolfijnen geluidjes maken. Daarna hebben we met zijn vieren op het water gespettert en spetterden de dolfijnen terug. Een hele leuke foto van! Het leukste was wel dat we een ritje mochten maken. Wanneer we onze hande recht naast onz hielden zwommen de dolfijn achter ons naar voren en moest je ze bij de vinnen pakken. Zo werd je een heel stuk naar voren gezwommen door ze! Wauw! Wat ook nog leuk was is dat er een foto werd gemaakt wanneer de dolfijn een kusje gaf op je wang. We zij echt best lang in het water geweest, een half uur minstens, echt genieten. Maar aan alles kwam een eind. We hebben nog de dolfijnen show gezien na de tijd. Ook altijd mooi, maar wauw wat een beesten, te gek als je met ze kan werken, was wel jaloers op de trainster, wat een mooi werk! Het was een fantastische ervaring om ze van zo dicht bij mee te maken en een droom dat is uitgekomen!

Droom al een aantal daagjes lekker na...Nu ook weer druk aan de stage. Vandaag een goed gesprek gehad. Ze zijn tevreden over me op stage en heb nu een nieuwe opdracht voor de laatste weken. Tja het gaat alweer hard... Vandaag weer een les gegeven over sociale vaardigheden. Heleen, nog ontzettend bedankt voor je mail met lessen voor sociale vaardigheden, heb er veel aan gehad! Super! Het onderwerp vandaag was ruzie maken en hoe je dit moet oplossen. Maar wat een drukke dag, juist vandaag maakten ze veel ruzie, twee huildende kinderen, en een kind had een ander kind een kneiter harde stomp gegeven echt niet normaal. Hierna weer pedagogisch opgetreden, ruzie bij leggen, excuses aanbieden en duidelijk maken wat de consequenties zijn. O, o, o, het houdt je lekker bezig. Maar het werk bevalt me wel. Er werd vandaag ook veel gelachen op stage. Mensen, hier alles in kannen en kruiken! Denk nog altijd aan jullie!!

Dikke kussen voor iedereen!